Cabo Verde No stress :)

Helaas kon ik in Cabo Verde niet mijn blog bijhouden, de site deed het niet. Nu ik weer een aantal dagen thuis ben deel ik graag mijn samenvatting van een fantastische reis.

Cabo Verde, No Stress.
Eiland: Sal.

Ik neem jullie mee naar een andere wereld. Totaal anders dan mijn vorige reisverslagen.

Zo hier zit ik dan. Het heeft even geduurd maar ik zit toch echt op een stoel op het balkon. Sal de laatste van de eilanden groep. De naam is portugees voor Zout. De zee is wild door de harde wind die het klimaat aangenaam maakt. Rechts van mij kijk ik uit over de blauwe atlantische oceaan. Daar waar ik binnekort in zal gan duiken!

Op weg naar ons appertement in een oud hippie achtig busje reden we door een woestijn van zand en stenen. Er loopt mar 1 weg over het eiland en de rest gaat offroad.
Ik mag genoeg zout over mijn vaders flauwe grapjes strooien, want dat is hier genoeg. De zilte lucht mengt zich met de weëige bloemengeur van de bougainville.

Zo groot als de provincie Utrecht oneveer 17 bij 30 km groot is dit eiland. Ov bestaat hier niet. 4x4 jeeps en sterke auto's is het enige waar je mee kan rijden. - toch een smart gezien -

De aankomstdag bestond uit slapen en genieten van de 1e zonnestralen in een café met uitzicht op de oceaan.

Dag 2 Viswijf en zon!

Zoals ik al zei. dit eiland is kaal en nauwelijks begroeid. Dat komt omdat het hier per jaar nauwelijks 5x regent!! op de twee dagen dat wij bewolking hadden vielen er wel heus 10 druppels uit de lucht.
Onderwijl ik dit schrijf, geniet ik van een flinke wind die met mijn wikkelrok speelt. De zee blijft wild en zwiept de golfen sierlijk in de lucht, maar ze botsen tegen het muurtje van de branding.
Het leverde mij prachtige foto's op!
Voor mij ligt een 3 mast. Het lijkt op een piratenschip. En opeens denk ik aan morgen, want dan gaat het wrakduiken beginnen
De broodjes komen vers van het enige bakkertje in het dorp! Heerlijke witte puntjes. Vervolgens hebben we de lokale vismarkt bezocht. Waar er om vis word geschreeuwd!

VAN WATERRAT....
Het is zover over 1,5 uur duik ik na 3 maanden opnieuw het dieppe in. Zoals bij de 1e keer heb ik nu ook flinke zenuwen. Maar wat geeft het toch een enorme kick!

...
eenmaal in mijn wetsuit had ik t sfeertje snel te pakken! Hoewel je op zo'n bootje snel zeeziek word-gadver-. Eindelijk na 4m diep werd alles ingeruild voor een adrenaline gevoel en ik zakte aan een lang touw richting het schip uit de 19e eeuw.
Ik zag zwemende stenen, balonvissen, gele,zwarte, paarse, met strepen, met stippen. Dun, plat, grote mond... Het leek wel een mode show alles kwam en ging aan me voorbij met de stroomlijn mee. Het mooiste was de grote papagaai vis van 80 cm. Blauw,rood en groene kleuren en een grappig tuitmondje.

Maandag 19e. Paniek ervaring

Tijd ging snel. Gelukkig nog tijd zat. Wat een cultuur verschil hier zeg. Gisteravond flinke wind, maar toch over de tempratuur niet te klagen!

7.30 op naar de duikschool

9:00 Op de boot wedsuit aan, BCD, Masker en fles en achterste vore de boot af.(ook mijn 1e keer) 10 m diep.
Hier ging het mis. Ik kreeg het benauwd gevolgd door snel ademen. Ik weet niet wat er mis ging opeens leek alles fout te gaan en ik moest terug naar boven. Aan het oppervlak was ik verward en snel maakte mijn buddy mijn gewichtriem en fles los en ik moest terug aan boord. Ik mocht niet meer duiken en werd zeeziek van het gedobber. In je beste frans vertellen wat er mis ging...

10:30 Een 2e kans danmaar. De tanks werden verwisseld en ik werd klaargemaakt voor mijn 3e duik. De truc is namelijk eenmaal in t water heb je geen last meer van misselijk zijn. Ik zat inmiddels alweer op 14 m diepte. Ik heb een rog gezien en deze even snel geaaid en ook zeemaruanen gezien(lang achtige slangen die behoorlijk kunnen bijten, wonend in grotten en kleine holen) het was het overgevenw aard. Ik werd weer hartstikke kalm... en wat een mooie zeester had ik op mijn hand!

20-12
...Woestijnratje...

Ons dorpje Santa Maria ligt ten zuiden van Sal. In Bracona bezochten we de Bleu Eye. Een diepe grot waar je in kan kijken. Een soort kuil met water. Door het zonlicht word dit water azuurblauw. We volgde onze weg naar de vulkaan. Teminste de hoge berg op het eiland en reden zo dwars door de woestijn!! Onze auto deed sputterend zijn werk, terwijl we halver wege een fatamorgana zagen! Ik kon de rest nog netoptijd waarschuwen voor een zandtornado. Pas op gilde ik! Snel doken we achter onze auto. *hap hap*

nadat we voor een simpele lunch gestopt waren ging onze rally verder. MARIO KART lachte ik achterin de auto. Met Ivo als chauffeur konden we de lol ervan inzien. Een massasge voor je rug... ;)!

Opweg naar de zoutmijnen. De witte blakken zout leken net op een sneeuwvlakte. Je kon er overheen lopen. En we kregen een peeling tijdens het zwemmen van het zoute water. Doordat de mijn in een krater ligt was het water lekker warm, daarnaa glinsterde de zoutkristallen op onze huid en kerfde ik Chris zijn naam nog even'flauw' in het zout.
Op de terugweg verkoos mijn lieve broer, tsja hoe moet ik t noemen... Een dodenweg. Met graven langs de weg en geitenschedels. Een weg vol heuvels, bergen en kuilen met stenen. We waren een menselijke milkshake :P en onze jeep deed wonderbaarlijk genoeg zijn werk nog!

Het was een avontuurlijk dagje en een relaxte vakantie. Met heftige scrabble wedstrijden, mooie duikervaringen en mijn huidige record van 22 meter diep waar ik zeer trots op ben! en een leuke eiland tour. Sal is een perfect eiland voor de watersport. (wk surfen vond vorige maand plaats) Maar ook om gewoon te ontspannen.

Ik ben benieuwd naar mijn volgende reisavonturen en ik deel ze graag met mijn trouwe lezers.

Gegroet,
Globetrotter Tessa.