Second life on Mallorca

Heb al weken niet geschreven en mijn oprechte excuses voor de lezers die mij wekelijks volgde. Sommige van jullie weten het al, andere nog niet maar Tessje is weer terug.
Hoewel het weer hier oke is, mis ik het daar wel.

Dit houd niet in dat alles voorbij is, want in 4 maanden bouw je aardig een nieuw leventje op. Teminste dat begon erop te lijken. Ik kende de mensen van de buurtsuppers, de plek waar je het goedkoopste lekkerste chocolade ijs kon halen, mijn favoriete restaurant. De mensen kende mij en altijd wel een praatje of een groet. De grapjes met het personeel in het hotel, ieder zijn eigen manier.
Hee macarena, riep Pablo. En ik bestelde de dagelijkse 4 cocktails voor ons "apratief spel". Op mijn beste spaans. Het dagelijkse schouderklopje of bij het diner een knipoog van een van mijn vrienden. We reageerde de haat op onze bazen s'avonds op elkaar af door heftige discussies te voeren over leven:P en over wat we zouden kunnen doen als we zakken geld vonden. Of we zouden blijven.
Zo zit je tot in de vroege morgen spelletjes te doen en in de woonkamer te dansen. Zo zie je je vrienden terug in "uniform" bij het ontbijt of avondeten.
Verboden was het om met mij te praten, wanneer ik weer eens water ging halen aan de bar spraken we in handgebaren af om na werk te buurten. Voor de Spaanse baas weer in het Spaans zijn zegje deed. Ogen gedraai en gekkebekke :P! Die piep kleine dingen die werk leuk maakte met je vrienden daar.
S'nachts hield dan de ober het restaurant open en zorgde voor je lievelings pizza. We kletste altijd wat. al liep je aan de overkant van de straat dan hoorde ik mijn naam van alle kanten. Vanaf het balkon of vanuit het restaurant. In mijn Engelse internet café werd de appelsap al ingeschonken en lag netjes mijn 1,60 klaar. :)! De standaard boodschappen waren niet meer dan brood en kaas en soms wat alchol. Maar het meeste at ik in het hotel of buiten de deur. Ook nog nooit zovaak een Burger King opgezocht de laatste maand. Maar het maakt niet uit... Leven op Mallorca is simpel weg anders. En dat weet iedereen. Iedereen die daar woont en werkt.

Vorige week Zondag mijn theorie uitgevoerd in het zwembad. De oefeningen moesten eerst goed uitgevoerd worden onderwater in een zwembad om ze vervolgens te kunnen herhalen in een dieppere plek op zee. Helaas moet dit examen even uitgestel worden. Dit geeft mij echter wel de tijd nog mijn theorie te leren... Maar of ik daar blij mee moet zijn? Alles jeukt in mij om terug te gaan. Het is alsof je wakker word gemaakt uit een mooie droom. Of deze droom nog word voordat ik ging slapen? Geen idee.
Wat ik wel weet is dat ik nooit meer met Duitsers wil samen werken, en dit ging niet om een fiets ;)!

Ik houd jullie op de hoogte van mijn volgende reis/vertrek.

Adioss Amigos,
Tessje