Geloof, hoop en liefde...

Het is een benauwde 2e pinksterdag. De zon prikt door een dik wolkendek. Na een mislukte poging een duik te nemen in de zee besluiten we toch maar richting huis aan te gaan. Blauw haar staat me niet zo goed ;) en ik ben dan ook niet fan van blauwe haarkwallen. Efin… Mijn geest is moe, mijn lichaam had graag nog 40 km gefietst. We besluiten ons trainingsrondje te verschuiven en plaatst te maken voor een hersenkraker. Onze vitamine genaamd: Scrabble.

Goed. Alles gaat goed de woorden vormen zich vanzelf op mijn bordje. Robert, die een echte denker is neemt graag zijn tijd. Ik open het pelgrimsblad Jacobsstaf op een random pagina over de drukte van de Camino. Ik had net het woord "haast" aangelegd, als ik de column van een uitbaatster lees. Ik grijns…

" … Zij waren al zo moe omdat ze een paar kilometers extra hebben gestapt omdat ze wat bordjes hadden gemist. En of ik toch vooral aan de antwoordelijke instanties wil doorgeven dat de signalisatie duidelijker moet. Zijt gij dan een pelgrim of bent u voor comfort op pad? Nee zwetsen en zeeren, alsof z heugen meuge op pad zijn in plaats dat ze d'n apostel op hun blote knieën danken dat ze zomaar op een doordeweekse dag de wijde wereld in mogen trekken in plaats van op een stoffig kantoor te hangen…"

Plots schiet mij te binnen dat ik nog lettertjes moet bijvullen als ik zie wel woord er van de overige letters is gevormd. B-I-D.
Meteen schiet mij de vraag te binnen of dit niet gewoon toeval is? Of dit het woord van God kan zijn? Of engelen die mij iets willen duidelijk maken. Die letters heb IK niet zo neergezet, ze stonden random tussen de de h en a en s en t in….En dan herinner ik mijn eigen woorden die ik vanmiddag luid en duidelijk sprak: " … Ik geloof! We gaan het doen, onweer, regen of hittegolf uiteindelijk bereiken we het einde…Want ik geloof erin…"

Zoals een man van afgelopen fietsvierdaagse ons toesprak in een dorp dat " kruisweg" heette… " Nooit niet opgeven en altijd geloven, als je geloofd dan geloof je en komt het goed!" en hij herhaalde zijn woorden plechtig. Geloof! geloof geloof…

Voor de een is Onze Lieve Heer het geloof, voor mij is deze Heilige Tocht het geloof. Ik zal kennis maken tussen twee werelden van het geloof, en geloven in "iets" . Het geloof in mijzelf, in ons, in de liefde. Het geloof dat als je iets echt wilt bereiken, je het ook zult doen ongeacht de gevolgen. Ik ben nog niet begonnen met mijn reis, maar maak alvast een reis naar de vertrekdatum toe. Ik ben er heilig van overtuigd dat geloof het puzzelstukje is voor hoop. Of is het hoop hebben in je geloof? Hoe dan ook… Hoop, geloof en liefde zijn drie kernwoorden van deze reis. Ik zal de man die ons toesprak dankbaar zijn wanneer we de belgische, franse en uiteindelijk spaanse grens over fietsen. " … Als je maar geloofd in iets, gewoon blijven geloven…" riep hij ons toe, met zijn vinger statig in de lucht prikkend.

Ik lach, en denk aan het woordje B-I-D dat op mijn bordje stond. De engelse hebben een haast mysterieus woord: "destiny". Dat ik die ga ontmoeten ben ik zeker van…Daar geloof ik in!